[Ημερησία] «Πληρώσαμε» 50 εκατ. ευρώ για δύο μήνες απεργίας

[AlexNik]

Στο δυσθεώρητο ύψος των 50 εκατ. ευρώ ανήλθε το κόστος των απεργιακών κινητοποιησέων μαζικής μεταφοράς εδώ και δύο μήνες. Στα 10 εκατ. είναι η μηνιαία ζημία από τη μη είσπραξη εισιτηρίων. Στα 30 εκατ. ευρώ το μισθολογικό κόστος στο δίμηνο, αν και πρακτικά στερηθήκαμε τις υπηρεσίες του ΟΑΣΑ. Επιπλέον, αισθητή μείωση έχει σημειωθεί στις κάρτες απεριορίστων διαδρομών λόγω της αβεβαιότητας λειτουργίας των μέσων.

Της Μαρίας Μόσχου

«Μαύρη τρύπα» περίπου 10 εκατ. ευρώ το μήνα δημιουργεί στις εταιρείες αστικών συγκοινωνιών η μη είσπραξη εισιτηρίων κατά τις ημέρες των απεργιακών κινητοποιήσεων. Ειδικότερα σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις των διοικήσεων των φορέων οι απώλειες για τις 5 εταιρείες σε μία ημέρα που πραγματοποιείται 24ωρη κινητοποίηση σε όλα τα μέσα ξεπερνούν το 1,5 εκατ. ευρώ, ενώ και οι 4ωρες στάσεις εργασίας δημιουργούν «μαύρη τρύπα» από 100.000 ευρώ μέχρι και 500.000 ευρώ αν συμμετέχουν σε αυτή τη στάση όλα τα μέσα.

Αν υπολογίσει κανείς ότι το τελευταίο δίμηνο περίπου 20 ημέρες σημειώθηκαν απεργιακές κινητοποιήσεις και μάλιστα σε 8 από αυτές πραγματοποιήθηκαν 24ωρες απεργίες σε όλα τα μέσα, οι συγκοινωνιακοί φορείς έχουν ήδη χάσει έσοδα πάνω από 20 εκατ. ευρώ. Την ίδια στιγμή ακόμα μεγαλύτερες είναι οι απώλειες των συγκοινωνιακών εταιρειών καθώς αισθητή μείωση έχει σημειωθεί στις κάρτες απεριορίστων διαδρομών λόγω της αβεβαιότητας λειτουργίας των μέσων τους δύο τελευταίους μήνες.

Χωρίς έσοδα
Αν και οι φορείς τις ημέρες των απεργιακών κινητοποιήσεων δεν έχουν καθόλου έσοδα ή έχουν μειωμένα έσοδα την ίδια στιγμή κλήθηκαν να πληρώσουν (βάση των στοιχείων της μισθοδοσίας του 2010) περίπου 30 εκατ. ευρώ σε μισθούς για το δίμηνο που μας πέρασε (για τους εργαζόμενους που είτε δεν απεργούσαν, είτε ήταν προσωπικό ασφαλείας είτε έκαναν χρήση των ρεπό τους). Βέβαια χαμένοι από τη διαδικασία είναι και οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες που για μία μέρα απεργίας π.χ. στην ΕΘΕΛ οι περίπου 4.500 εργαζόμενοι χάνουν 1 εκατ. ευρώ την ημέρα σε περίπτωση που απεργεί όλο το προσωπικό.

Αξιοσημείωτο είναι ότι από το σύνολο των δύο μηνών που απεργούν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΜ περίπου 8 ημέρες πραγματοποιήθηκαν 24ωρες απεργίες σε όλα τα μέσα, ενώ τις υπόλοιπες μέρες πραγματοποιήθηκαν στάσεις εργασίας και 24ωρες μόνο σε ένα ή το πολύ δύο μέσα. Ακόμα πιο χαμένοι οι επιβάτες οι οποίοι αναγκάστηκαν να πληρώσουν το Δεκέμβριο και το Ιανουάριο τριπλάσια ή και παραπάνω χρήματα για τις μετακινήσεις τους μια και τις μισές μέρες του μήνα αναγκάστηκαν να μετακινηθούν με άλλο μέσο.

Πλήγμα
Μεγάλο είναι το πλήγμα που δέχεται από τις απεργίες και ο εμπορικός κόσμος, ο οποίος σύμφωνα με επίσημα στοιχεία παρουσιάζει μείωση των εσόδων του κατά 40% τις ημέρες των κινητοποιήσεων των εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες, ενώ τα Σάββατα όπου δεν γίνονται απεργίες σημειώνεται αύξηση 25% στις πωλήσεις. Περίπου 2,3 εκατ. επιβάτες μετακινούνται καθημερινά από τα πέντε μέσα μαζικής μεταφοράς με την πλειονότητα αυτών να χρησιμοποιούν τα μπλε λεωφορεία. Ειδικότερα 1,277 εκατ. επιβάτες μετακινούνται με μπλε λεωφορεία τα οποία το τελευταίο διάστημα εμφανίζονται πολύ σπάνια στους δρόμους της Αττικής.
Ετσι τα περίπου 2,3 εκατ. επιβατών των ΜΜΜ να αναζητούν τις ημέρες των απεργιών άλλους τρόπους μεταφοράς είτε παίρνοντας το δικό τους Ι.Χ. είτε χρησιμοποιώντας ταξί. Αποτέλεσμα η Αττική να μετατρέπεται σε ένα τεράστιο πάργκινγκ με τους οδηγούς να χάνουν την υπομονή τους αλλά και τα... χρήματά τους.

Η απεργία στις 2/2
ΗΣΑΠ: Από τους 1.058 εργαζόμενους οι 169 ήταν προσωπικό ασφαλείας, οι 42 εργάστηκαν κανονικά, χρήση ρεπό έκαναν οι 350, ενώ τελικά μόνο 497 δεν θα πληρωθούν.
ΗΛΠΑΠ: Από τους 962 εργαζόμενους οι 18 ήταν προσωπικό ασφαλείας, οι 136 εργάστηκαν, οι 216 πήραν ρεπό και οι 592 φαίνονται ως απεργοί.
ΕΘΕΛ: Ειδικότερα στους οδηγούς που είχαν εξαγγείλει απεργία από 4.458 οι 1.500 πήραν ρεπό.
ΑΜΕΛ: Από τους 1.428 υπαλλήλους οι 90 ήταν προσωπικό ασφαλείας, οι 427 εμφανίζονται να εργάστηκαν κανονικά στην υπηρεσία και οι 300 να πήραν ρεπό. Τελικά από τους 1.428 μόνο οι 603 απείργησαν και άρα δεν θα πληρωθούν.

Κυκλικές απεργίες των σωματείων για να μην κηρυχθούν παράνομες
Τα κόλπα για απεργία επί...πληρωμή!
Σε κάθε κινητοποίηση πληρώνονται κανονικά το προσωπικό ασφαλείας και οι άδειες ή τα ρεπό.

Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες αποτελεί για τις διοικήσεις των συγκοινωνιακών εταιρειών να βγάλουν τα μισθολόγια των εργαζομένων από τον περασμένο Δεκέμβριο, οπότε και ξεκίνησαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Και αυτό γιατί η αφαίρεση μεροκάματου γίνεται μόνο σε όσα σωματεία απεργούν και από αυτά τα σωματεία θα πρέπει να αφαιρεθεί το προσωπικό ασφαλείας αλλά και όσοι έχουν κάνει χρήση της ετήσιας άδειάς τους ή των ρεπό τους. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι την Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου πληρώθηκαν από τις συγκοινωνιακές εταιρείες συνολικά 2.971 άτομα από τους 7.898 εργαζομένους που απεργούσαν παρά το γεγονός ότι δεν εκτέλεσαν συγκοινωνιακό έργο.

Τα στοιχεία «φωτιά» που αποδεικνύουν ότι πολλοί από τους εργαζόμενους στα μέσα μαζικής μεταφοράς που δεν κινήθηκαν πληρώθηκαν κανονικά εξετάζουν οι διοικήσεις των εταιρειών οι οποίοι καλούνται να καταβάλλουν μισθούς, ενώ τα έσοδα από εισιτήρια είναι μηδενικά. Οι καταγγελίες για τη συγκεκριμένη διαδικασία είχαν φτάσει σε υψηλόβαθμα στελέχη των υπουργείων από το τέλος Δεκεμβρίου αλλά μέχρι στιγμής αποτελούσαν θεωρίες.

Στοιχεία - «φωτιά»
Οι διοικήσεις των εταιρειών κλήθηκαν να δώσουν τα ακριβή στοιχεία της πρόσφατης απεργίας απ΄ όπου προέκυψαν ότι πολλοί εργαζόμενοι έκαναν χρήση του δικαιώματός τους για ρεπό προκειμένου να πληρωθούν το μεροκάματό τους, ενώ υπήρξαν και εκείνοι που φέρονται ως παρόντες στην εργασίας τους.

Τα σωματεία
Το γεγονός της ύπαρξης τριών και πάνω σωματείων σε κάθε μέσο έχει δώσει στους εργαζόμενους το περιθώριο να αναδιπλώνονται όσον αφορά τις κινητοποιήσεις τους και να μπαίνουν εναλλάξ σε κινητοποιήσεις, προκειμένου και τα δικαστήρια να μην κρίνουν παράνομες τις απεργίες τους.

Ειδικότερα στα μέσα σταθερής τροχιάς υπάρχουν τα σωματεία των ηλεκτροδηγών, του κέντρου ελέγχου, και των ελεγκτών - εργαζομένων. Σε περίπτωση που μόνο το ένα από τα τρία σωματεία απεργήσει τότε τα άλλα δύο μπορούν να δηλώνουν παρόν αλλά δεν μπορούν να εκτελέσουν συγκοινωνιακό έργο. Και αυτό γιατί τίθεται ακόμα και θέμα ασφάλειας των μετακινήσεων.

Για παράδειγμα αν το μετρό κηρύξει απεργία το κέντρο ελέγχου που απαρτίζεται από περίπου 50 εργαζόμενους τότε οι περίπου 1.200 εργαζόμενοι ως ηλεκτροδηγοί και οι υπόλοιποι υπάλληλοι που δεν απεργούν θα πρέπει, βάση της εργατικής νομοθεσίας, να πληρωθούν κανονικά, χωρίς ωστόσο να μπορούν να κινήσουν ούτε έναν συρμό. Κύκλοι, πάντως, του υπουργείου Υποδομών δήλωναν σχετικά ότι «όσοι απεργούν δεν πληρώνονται» αναφερόμενοι φυσικά σε όσους δεν κάνουν χρήση ρεπό ή αναρρωτικής άδειας.

Μελέτες του ΕΜΠ
Πώς χάνεται το 10% του ΑΕΠ στους δρόμους
Μελέτες του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου έχουν δείξει ότι σε περιοχές που βρίσκονται στα όρια του εξωτερικού δακτυλίου (λεωφόρος Κηφισού, Αττική οδός, Περιφερειακή Υμηττού, λεωφόρος Καρέα-Αλίμου, Παραλιακή) το 39% της διανυόμενης απόστασης γίνεται σε συνθήκες κορεσμού και μάλιστα το 35% σε κατάσταση παρατεταμένης ακινησίας. Είναι εύκολο λοιπόν να φανταστεί κάποιος ποια είναι η εικόνα αυτών των οδικών αρτηριών τις ημέρες των κινητοποιήσεων των μέσων μαζικής
μεταφοράς αλλά και πόση ώρα απαιτείται για να τις διανύσει κανείς.

Η ίδια μελέτη έχει καταδείξει ότι αν με κάποιο μαγικό τρόπο περιοριστεί η σπατάλη καυσίμων στο μεγάλο μποτιλιάρισμα των κεντρικών δρόμων της πρωτεύουσας, θα εξασφαλιστούν πόροι που αρκούν για να χρηματοδοτήσουμε το κόστος κατασκευής 1.500 μέτρων σήραγγας μετρό.

Πέρα από τις χαμένες ώρες, τα τεντωμένα νεύρα, την επιβάρυνση του ατμοσφαιρικού αέρα -στοιχεία κάθε άλλο παρά αμελητέα-, το κυκλοφοριακό χάος βλάπτει σοβαρά την οικονομία, αφού στην άσφαλτο σήμερα σπαταλιέται περίπου το 10% του ΑΕΠ!