(09-02-2010, 02:37 PM)christos126 Wrote: Έχω μια αμφιβολία σχετικά με τα 206/237. Ο δρόμος που οδηγεί προς το σταθμό της Δάφνης είναι εξαιρετικά κορεσμένος και αν δε δοθεί μεγαλύτερος χρόνος στα φανάρια με την Ηλιουπόλεως και τη Βουλιαγμένης, πιστεύω πως οι επιβάτες θα κάνουν περισσότερο χρόνο να φτάσουν προς το κέντρο μέσω σταθμού Δάφνης με μετρό παρά απ' ευθείας με τα 206/237. Γιατί τα λεωφορεία αυτά με το που φτάνουν πίσω στη Γυμν.Ακαδημία θα πρέπει να ακολουθήσουν μια χρονοβόρο πορεία (υπό τις παρούσες συνθήκες) προς το μετρό Δάφνης, να κάνει το λεωφορείο το ημικύκλιο και να αποβιβάσει στις χωροθετημένες αφετηρίες όπου οι επιβάτες θα κατέβουν να πάρουν το μετρό. Τι γνώμη έχετε οι υπόλοιποι για την περίπτωση των 2 αυτών γραμμών?
Έχεις απόλυτο δίκιο! Και δεν είναι μόνο αυτές οι δύο γραμμές που εμφανίζουν πρόβλημα στην προσέγγιση σταθμού, αλλά και πολλές άλλες: Πχ το 225, έτσι όπως το έχουν σήμερα, μέχρι να πάει από το Χίλτον μέσω Μιχ/πούλου στη Ριζάρη και να ξαναβγεί στη στάση Ευαγγελισμός για Ιλίσια, θέλει το απόγευμα πάνω από 10' . Στο χρόνο αυτό το κανονικό 220 έχει φτάσει Ακαδημία και έχει επιβιβάσει!
Το ίδιο γινόταν μέχρι πρότινος στην Άμυνα. Όσα λεωφορεία έρχονταν από Μεσογείων, έχαναν πολύ χρόνο στην αναστροφή, με αποτέλεσμα να κατεβαίνουν οι επιβάτες στη 2η Χολαργού και να πηγαίνουν με τα πόδια στο σταθμο!
Ίσως τελικά να είναι καλύτερο να διατηρηθούν οι κοντινές στην Αθήνα "Ηλιούπολες" 206/237 όπως είναι, και να προσφέρουν μαζί με το Α3 την επίγεια σύνδεση της Βουλιαγμένης.
Μια που μιλάμε για τομέα "2", πρέπει να δούμε και τις εξής γραμμές : 856, 057. Ας μην ξεχνάμε ότι προέρχονται από τις παλιές 202 και 228. Ξέρει κανείς να μας πει κατά πόσο "περπατάει" η διασύνδεσή τους με γραμμές της Δυτικής Αθήνας; Προσφέρουν ή απλά χάνονται στην κίνηση και άρα θέλουν "τοπικοποίση;"