(06-06-2016, 06:30 PM)abc Wrote: Mercedes ΕΛΒΟ,
το μοντέλο που έχω δει στο Λονδίνο είναι ότι η κάθε γραμμή βγαίνει σε διαγωνισμό ξεχωριστά. Η εξαίρεση είναι οι νυχτερινές εκδοχές ημερήσιων γραμμών που συνήθως, αλλά όχι απαραίτητα πάνε μαζί. Υπάρχει προσπάθεια να μην υπάρχουν βάρδιες/οχήματα μεταξύ γραμμών, αλλά δεν μπορεί να αποφευχθεί σε σχολικές γραμμές/δρομολόγια και ενισχυτικά δρομολόγια στις ώρες αιχμής. Κάνοντας τα πακέτα μεγάλα σημαίνει ότι θα έχεις μικρό αριθμό παρόχων με αποτέλεσμα ο ΟΑΣΑ να έχει μειωμένη διαπραγματευτική δύναμη. Πάρε παράδειγμα τι έγινε με την κινητή τηλεφωνία όταν ο τέταρος πάροχις εξαγοράστηκε από έναν από τους τρεις άλλους.
Το μοντέλο του Λονδίνου δεν το γνωρίζω επακριβώς για να μπορώ να εκφέρω άποψη. Η ένσταση μου στον τρόπο ανάθεσης που ανφέρεις είναι ότι κάθε γραμμή έχει διαφορετικό αριθμό οχημάτων που δρομολογούνται και διαφορετικη επιβατική κίνηση. Π.χ. το Β9 έχει 13 οχήματα ενώ το 235 5 οχήματα ή ποιος θα ενδιαφερθεί για γραμμές όπως 162, 503, 560, 712, 723 και ένα σωρό άλλα που ούτε έχουν ιδιαιτερη επιβατική κίνηση αλλά δεν μπορούν και να καταργηθούν; Αν είναι πάλι να τις επιδοτούμε καλύτερα να παραμείνει δημόσιο ολόκληρο το δίκτυο. Γι' αυτό θεωρώ ότι πρέπει να γίνουν "μεσαίου" μεγέθους πακέτα π.χ. 80-100 οχήματα ώστε να εξασφαλίζεται η οικονομική βιωσιμότητά τους χωρίς κρατική επιδότητα και παράλληλα να υπάρχει κάποιος ανταγωνισμός (αν και σε κάθε περίπτωση θα μπορούσε κάποιο εταιρικό σχήμα να κεδρίσει σχεδόν όλα τα πακέτα ή γραμμές και πάλι να μην υπάρχει ανταγωνισμός).
