Εμένα η σκέψη μου πάνω στους κορμούς είναι η εξής: Ας χωρίσουμε την Αθήνα σε τομείς (κάτι που έχει γίνει ήδη αλλά πρέπει να ξαναγίνει για να ισομοιραστούν πιο καλά). πχ εγώ έχω βάλει τομέα 7 το κομμάτι από Καματερό μέχρι και Αιγάλεω, Αγ. Βαρβαρα, Χαϊδάρι. Το συγκεκριμένο κομμάτι χρειάζεται, πέρα από το Μετρό, κάποιες γραμμές που να συνδέουν αυτές τις περιοχές με το κέντρο (υπολογίζοντας ως κέντρο και το λιμάνι του Πειραιά). Οπότε, λόγω τομέα, επειδή προορισμός από το κέντρο είναι ο τομέας 7, τότε η αρίθμηση θα είναι Α/Β/Γ/Ε 7, όπου πχ η Α7 με τα τωρινά δεδομένα πάντα (δεν την έχω έτσι) θα είναι η πχ ΠΛ. ΒΑΘΗ-ΙΛΙΟΝ-ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ και Β7 η ΜΑΡΝΗ-ΙΛΙΟΝ-ΚΑΜΑΤΕΡΟ (επαναλαμβάνω ότι δεν τα έχω σχεδιάσει έτσι, παρουσιάζω απλά τη λογική μου). Όσες γραμμές δεν χωράνε στα 7 πάνε στα 17, με βάση τη χωρητικότητα και το κατά πόσο βρίσκονται κοντά οι αφετηρίες, οι οποίες θα ταυτοποιηθούν (πχ Α7 και Β7 πάνε και οι δυο από μάρνη ή πλ. βάθη). Στις 17 πάνε πχ Α17 ΖΑΠΠΕΙΟ-ΟΜΟΝΟΙΑ-ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ και Β17 ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ-ΔΑΣΟΣ, πάλι με ανάλογη τροποποίηση και συσχέτιση αφετηριών. Με αυτό τον τρόπο θα ήθελα να λειτουργούν αυτές οι γραμμές. Οι γραμμές όμως Α/Β/Γ 10 αντιστοιχούν στον τομέα 0 που είναι το κέντρο. Πώς όμως θα μου πείτε να βάλω μια γραμμή να ξεκινάει από κέντρο και να καταλήγει κέντρο; Πολύ απλά, Α10 γίνεται η 049 και Β10 η 040 (είπαμε ότι το λιμάνι του Πειραιά θεωρείται κέντρο), οι οποίες στο κάτω κάτω είναι γραμμές με πολλή κίνηση και συνδέουν πολύ σημαντικές λεωφόρους του κέντρου, όπως είναι η Πειραιώς και η Συγγρού.
Τώρα σχετικά με τις διαδημοτικές:
Όπως είπαμε κάθε περιοχή (ή ομάδα περιοχών), ο τομέας που λέγαμε, έχει έναν αριθμό από το 0 (κέντρο), 1-9. Οι διαδημοτικές ξεκινάνε από έναν τομέα και καταλήγουν σε έναν άλλο. Οπότε η αρίθμηση ξεκινάει με πρώτο ψηφίο τον αριθμό τομέα αφετηρίας, 0 και τελευταίο ψηφίο τον τομέα που βρίσκεται το τέρμα. Με αυτή τη λογική η γραμμή 732 μετονομάζεται σε 702, διότι έχει αφετηρία στον τομέα 7 (Αγ. Φανούριος) και τέρμα στον τομέα 2 (Βύρωνας). Στις διαδημοτικές η περιοχή του Πειραιά ανήκει στον τομέα 3 μαζί με τις υπόλοιπες γύρω περιοχές.
Και τέλος στις τοπικές:
Κρατάμε σταθερά στο πρώτο ψηφίο τον αριθμό τομέα. Έπειτα, σε κάθε τομέα αριθμούμε τις περιοχές από βόρεια προς τα νότια, και ανάλογα με την περιοχή του κάθε τομέα που εξυπηρετεί μια συγκεκριμένη γραμμή καθορίζεται το δεύτερο ψηφίο του αριθμού. Το τρίτο ψηφίο είναι απλά η αρίθμηση των γραμμών. Έτσι, κάθε περιοχή μπορεί να έχει μέχρι και 10 τοπικές γραμμές ανάλογα το μέγεθος και την επιβατική κίνηση της κάθε περιοχής, ενώ αν χρειαστούν παραπάνω παίρνει και το επόμενο δεύτερο ψηφίο, αλλάζοντας όλα τα υπόλοιπα κατά μια δεκάδα. Έτσι για παράδειγμα η 701 μετονομάζεται 710 (από το 710 ξεκινάνε όλες οι τοπικές γιατί μέχρι και 709 είναι οι διαδημοτικές), διότι:
Τομέας 7, περιοχή 1 (Καματερό, βορειότερη περιοχή του τομέα 7), και μπορεί να πάρει αριθμό από 710 μέχρι 719. Από 720 ξεκινούν οι τοπικές της Πετρούπολησ (αμέσως επόμενη) κλπ κλπ.
Περιμένω τη γνώμη σας και τυχόν απορίες ή παρατηρήσεις.
Υ.Γ.: Ο νέος σχεδιασμός που δημιουργώ βασίζεται σε αυτό, χρησιμοποιώντας όμως χάρτη με όλες τις γραμμές και στάσεις των μέσων σταθερής τροχιάς. Γι' αυτό το λόγο οι γραμμές που αναφέρω ως παραδείγματα δεν έχουν σχέση με αυτές που σχεδιάζω, καθότι τις έχω προσαρμόσει ανάλογα με τη λειιτουργικότητα της γραμμής και την κοντινότερη στάση Μετρό, ΗΣΑΠ, τραμ ή προαστιακού.
Υ.Γ. #2: Με το νέο πλάνο και νέο τρόπο αρίθμησης εφαρμόζω και τριψήφιους αριθμούς όπως και Α/Β/Γ/Ε/Χ και στα τρόλεϋ και στις δημοτικές για ένα πιο ενιαίο δίκτυο και αριθμό γραμμής που να λειτουργεί σαν ταυτότητα της γραμμής, καθώς επίσης και για να είναι κορμοί μαζεμένοι, διαδημοτικές μαζεμένες και τοπικές μαζεμένες!
Κάτι λίγο άσχετο:
Δείτε λίγο αυτή τη φωτογραφία και θα καταλάβετε τι θέλω να πω
Και ερωτώ:
Δεν θα ήταν απαραίτητο κάτι τέτοιο για Α1, Β1, Γ1, Α2, Β2 κλπ, έτσι ώστε να μην κολλάνε στην κίνηση στην Ποσειδώνος και να φτάνουν στο μισό χρόνο στο τέρμα?