This forum uses cookies
This forum makes use of cookies to store your login information if you are registered, and your last visit if you are not. Cookies are small text documents stored on your computer; the cookies set by this forum can only be used on this website and pose no security risk. Cookies on this forum also track the specific topics you have read and when you last read them. Please confirm whether you accept or reject these cookies being set.

A cookie will be stored in your browser regardless of choice to prevent you being asked this question again. You will be able to change your cookie settings at any time using the link in the footer.



Thread Rating:
  • 8 Vote(s) - 3.38 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
[ENET] Οταν κλαις στο μετρό...

AlexNik Offline
Administrator
*******



Posts: 2.097
Joined: 22-08-2009
#1
[ENET] Οταν κλαις στο μετρό...
«Μεσημέρι Παρασκευής στο μετρό του Συντάγματος. Περιμένοντας το τρένο που καταλήγει στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Θέλει κάπου δέκα λεπτά ακόμα, οπότε βρίσκω ένα κάθισμα και περιμένω. Συνειδητοποιώ τότε ότι μια άγνωστη κοπέλα κλαίει δίπλα μου. Ενα σιωπηρό κλάμα που δεν θέλει όμως και πολύ για να λυθεί σε αναφιλητά. (...)
Πολύ σύντομα αντιλαμβάνομαι ότι ο κόσμος που πηγαινοέρχεται στην αποβάθρα κοιτάζει την κοπέλα που κλαίει κάπως αδιάκριτα. Κάποιοι μορφάζουν σχεδόν με αποτροπιασμό, σοκάρονται έστω και για ελάχιστα δευτερόλεπτα. Αν δεν ήξερα τι βλέπουν, θα νόμιζα ότι πρόκειται για κάτι πρόστυχο, πάντως απόλυτα ιδιωτικό, απόκρυφο.

Σκέφτομαι: στον δημόσιο χώρο έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ανθρώπους πεσμένους καταγής (παρατηρούμε με έκδηλη περιέργεια και προσπερνάμε συνήθως περιμένοντας ότι κάποια κρατική υπηρεσία θα έρθει να τους μαζέψει), εξαθλιωμένους άστεγους, σαλούς που μιλάνε στον εαυτό τους, άλλους που που μιλάνε στο κινητό τους σαν να βρίσκονται στην ασφάλεια του σπιτιού τους -τσακώνονται, φωνάζουν ή γελάνε σαν να μην υπάρχει άλλος γύρω τους. Εχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ανθρώπους να κοιμούνται σε λεωφορεία και παγκάκια -και ο ύπνος είναι μια κατ' εξοχήν ιδιωτική υπόθεση.

Εχουμε συνηθίσει σχεδόν τα πάντα, μέσα στο πλαίσιο της αντιστροφής ή διαστρέβλωσης του δημόσιου και του ιδιωτικού -εκτός από το κλάμα. Ενας άνθρωπος που κλαίει δημοσίως χωρίς να προκαλεί με φωνές και κραυγές, διατηρώντας την ιδιωτικότητα του πόνου του κατά τα άλλα, φαίνεται ότι είναι μια εικόνα ενοχλητική. Παραμένει ακόμα κάτι σαν εισβολή στον δημόσιο χώρο που πλέον αλέθει και καταπίνει τα πάντα.

Οταν ήρθε το τρένο, διαπίστωσα ότι η κοπέλα ήταν ξένη. Συμμαζεύτηκε και με ρώτησε στα αγγλικά αν το τρένο πάει προς το αεροδρόμιο. Σκέφτηκα: κάποιον εγχώριο έρωτα αφήνει πίσω της; Γι' αυτό και το κλάμα της; Ποιος ξέρει. Οσοι την είδαν πάντως εκείνο το μεσημέρι στο μετρό του Συντάγματος θα είχαν να λένε στους δικούς τους μετά: "Σήμερα μια κοπέλα έκλαιγε στο μετρό". Παράξενο, ε;».
10-07-2010, 01:03 PM
Website Find Reply



Messages In This Thread
[ENET] Οταν κλαις στο μετρό... - by AlexNik - 10-07-2010, 01:03 PM

Forum Jump:



Users browsing this thread: 1 Guest(s)

Disclaimer
Όλες οι φωτογραφίες αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία. Απαγορεύεται η αναπαραγωγη τους αλλα και ολοκληρου του site χωρις την έγγραφη άδεια της Δ.Ο.
Πλοήγηση
Άλλες επιλογές
Mobile Version
RSS Syndication | Cookie Consent Settings
Όροι Χρήσης
Contact Us


Powered By MyBB 1.8.26, © 2002-2024 MyBB Group.
Designed and developed by AlexNik. © 2012-2024