[Μακεδονία] Λείπουν τα ταξί... χορεύουν τα λεωφορεία

[AlexNik]

Μία προφανής ανησυχία ενός κλάδου ο οποίος βρίσκεται σε συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις είναι η ενόχληση που ενδεχομένως προκαλεί σε άλλες κοινωνικές ομάδες. Η ανομολόγητη ανησυχία ορισμένων, ωστόσο, είναι «τι θα απογίνουμε εάν ο κόσμος μάθει να ζει χωρίς εμάς». Μας την εξομολογήθηκε οδηγός ταξί με πολλά χρόνια στο τιμόνι και μας έβαλε σε σκέψεις.

Του Νίκου Ηλιάδη

Τι συμβαίνει άραγε στην Θεσσαλονίκη όταν «εξαφανίζονται» από τους φρακαρισμένους δρόμους της περί τα δύο χιλιάδες ταξί; Όσοι διέσχισαν το κέντρο της πόλης την προηγούμενη Τρίτη και Τετάρτη αλλά και στις 11 και 19 Φεβρουαρίου που απείργησαν οι αυτοκινητιστές ταξί, διέγνωσαν ότι οι συνθήκες μετακίνησης ήταν πολύ καλύτερες. Η και δια γυμνού οφθαλμού εντύπωση πιστοποιείται όμως και από τα στοιχεία τα οποία καταγράφονται στο σύστημα τηλεματικής το οποίο παρακολουθεί το σύνολο του μετακινούμενου στόλου του ΟΑΣΘ.

ΑΥΞΗΣΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ...
Σύμφωνα με τον προϊστάμενο του Κέντρου Ελέγχου Διαχείρισης Κυκλοφορίας του ΟΑΣΘ, Γιάννη Σαββίδη, από τα στοιχεία τα οποία συγκέντρωσε ο Οργανισμός για τις 11 και 19 Φεβρουαρίου και 2 και 3 Μαρτίου, ημέρες που απείργησαν οι αυτοκινητιστές ταξί, προκύπτει μια σαφής αύξηση της μέσης ταχύτητας των λεωφορείων η οποία σε κάποιες ώρες της ημέρας φτάνει ως και στο 30%. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η ταχύτητα των λεωφορείων στην οδό Τσιμισκή αυξήθηκε στα 11 έως 17 km/h τις ημέρες της απεργίας όταν στις υπόλοιπες ημέρες κυμαίνεται από 9 ως 13 km/h. Μεγαλύτερη αύξηση παρατηρείται στο διάστημα μετά τις 10 το πρωί οπότε σε μια κανονική ημέρα επιτρέπεται η είσοδος των ταξί στις λεωφορειολωρίδες.
Αύξηση της ταχύτητας συνεπάγεται και σημαντική μείωση του χρόνου διαδρομής. Για παράδειγμα η διάρκεια του δρομολογίου το οποίο εκτελείται στη γραμμή Νο 3 (ΙΚΕΑ - Ν.Σ.Σ. και αντιστρόφως) από τα 110 λεπτά που διαρκεί μια συνηθισμένη ημέρα πέφτει στα ογδόντα, μια μείωση της τάξης περίπου του 37,5%. Αντίστοιχες μειώσεις παρατηρήθηκαν και σε άλλες γραμμές όπως για παράδειγμα στη γραμμή Νο 10 (από τα 90 λεπτά, στα 70) και στη γραμμή Νο 12 (από τα 105 λεπτά, στα 75).

...ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΤΩΝ
Σημαντική αύξηση η οποία ανήλθε ως και στους 45.000 επιβάτες ημερησίως παρατηρείται και στην επιβατική κίνηση των αστικών λεωφορείων. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στις 11 Φεβρουαρίου, πρώτη ημέρα απουσίας των ταξί καταγράφηκαν στον ΟΑΣΘ 402.000 ακυρώσεις εισιτηρίων (πέραν των καρτών διαρκείας) ενώ την επομένη 12 Φεβρουαρίου οι ακυρώσεις έπεσαν στις 357.000 (45.000 λιγότεροι), μείωση κατά περίπου 13%. Παρόμοια είναι η εικόνα και της προηγούμενης εβδομάδας. Την Τρίτη 2 Μαρτίου, πρώτη ημέρα της 48ωρης απεργίας των αυτοκινητιστών ταξί, καταγράφηκαν 441.000 ακυρώσεις και 425.000 στις 3 Φεβρουαρίου, επίσης ημέρα απεργίας. Αντιθέτως την 1η Μαρτίου οι ακυρώσεις ήταν 396.000 και 393.000 στις 4 Μαρτίου.

ΜΕΙΩΣΗ ΚΟΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΡΥΠΩΝ
Η απουσία των περίπου δύο χιλιάδων ταξί συνεπάγεται και την αυτονόητη μείωση των ατμοσφαιρικών ρύπων. Τα περισσότερα ταξί, όπως επισημαίνουν περιβαλλοντολόγοι, όσο καλά συντηρημένα κι αν είναι, έχουν στην πλάτη τους εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εκπομπή ατμοσφαιρικών ρύπων. Μείωση ρύπων καταγράφεται και στα αστικά λεωφορεία αφού, όπως εξηγεί ο κ. Σαββίδης, «η ανεμπόδιστη κίνησή τους μειώνει σημαντικά το ‘σταμάτα - ξεκίνα’, διαδικασία κατά την οποία -λόγω της ατελούς καύσης- εκπέμπονται και οι περισσότεροι ρύποι». Σημαντική μείωση παρατηρείται ασφαλώς και στην κατανάλωση καυσίμου αλλά και στις ανάγκες συντήρησης των λεωφορείων.

ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ
Όπως επισημαίνουν οι συγκοινωνιολόγοι η κίνηση των ταξί στα μεγάλα αστικά κέντρα Αθήνας και Θεσσαλονίκης επιβαρύνει ως και 15 φορές περισσότερο το κυκλοφοριακό σε σχέση με την κίνηση των ιδιωτικών Ι.Χ. Αυτό οφείλεται στις συνεχείς στάσεις των ταξί, στους συχνούς ελιγμούς τους αλλά και στις χαμηλές ταχύτητες κατά τη διάρκεια αναζήτησης επιβατών.
Όσον αφορά την απώλεια εισοδήματος κατά τις ημέρες της απεργίας, αυτοκινητιστής ανέφερε στη «Θ» ότι οι εισπράξεις που χάνονται κυμαίνονται από 140 ως και 200 ευρώ ημερησίως. Όπερ σημαίνει ότι εντός του 2010 οι αυτοκινητιστές έχουν χάσει έως σήμερα πάνω, κάτω μισό μηνιάτικο.