Μετά τις Βρυξέλλες, τι;

[panos81]

Μετά το χθεσινό (22-3-2016) διπλό τρομοκρατικό χτύπημα στο αεροδρόμιο Brussels National και στον σταθμό Maelbeek του υπόγειου σιδηροδρόμου των Βρυξελλών, επανέρχονται στο προσκήνιο κάποια θέματα που αφορούν την (αν)επάρκεια των μέτρων ασφαλείας σε στόχους συγκοινωνιακού ενδιαφέροντος.

Άλλωστε, μετά την Μαδρίτη (2003), το Λονδίνο (2005), και τώρα τις Βρυξέλλες (2016), και η Αθήνα πρέπει να φοβάται ότι, αργά ή γρήγορα, θα έρθει και η δική της σειρά. Γενικά έως τώρα οι επιθέσεις εναντίον συγκοινωνιακών στόχων στην Αθήνα ήταν περιορισμένες, θυμόμαστε στην δεκαετία του 1980 την ανατίναξη ενός λεωφορείου Ikarus στην Ηλιούπολη (το οποίο παρεπιμπτόντως επισκευάστηκε...) και πιο πρόσφατα την εμπρηστική επίθεση στον σταθμό μετρό της Κηφισιάς. Η τελευταία, παρότι προκάλεσε μεγάλες ζημιές (1 συρμός 6 βαγονιών πέραν επισκευής, 1 ημίσυρμος 3 βαγονιών επισκευάσιμος μεν από τεχνικής πλευράς, αλλά ασύμφορη οικονομικά η επισκευή), φαινόταν ότι ως στόχο είχε την καταστροφή του τρένου και όχι το να υπάρξουν ανθρώπινα θύματα, καθώς οι δράστες περίμεναν να αδειάσει το τρένο από επιβάτες πριν βάλουν φωτιά.

Αυτές όμως οι ενέργειες δεν μπορούν να συγκριθούν με τους φανατικούς ισλαμιστές, οι οποίοι κάνουν ακριβώς ό,τι λέει το Κοράνιο: εξισλαμίστε τους πάντες δια της βίας. Για αυτούς εχθροί δεν είναι μόνο οι Χριστιανοί (ή οι πιστοί άλλων θρησκειών γενικά), αλλά ακόμα και οι Μουσουλμάνοι που δεν επιτυγχάνουν να επιβάλουν δια της βίας το θρήσκευμά τους. Οπότε, μέχρι να επιτευχθεί ο σκοπός τους, δεν θα πάψουν να εξαπολύουν επιθέσεις αυτού του είδους, παντού στον κόσμο, όπου υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που δεν είναι μουσουλμάνος.

Συνεπώς, σε όλα τα μέρη του κόσμου, τόποι όπου υπάρχει μεγάλη προσέλευση κοινού, τα μέτρα ασφαλείας είναι μοιραίο να ενταθούν σε άνευ προηγουμένου επίπεδα. Πολλοί πιστεύουν ότι πλέον οι αναίτιες μετακινήσεις πρέπει να περιοριστούν, αν όχι να απαγορευθούν. Ειδικά σε μεταφορικά μέσα όπως μετρό και τρένα, ίσως καταστεί αναγκαία η λήψη μέτρων ασφαλείας ανάλογων με αυτά που εφαρμόζονται στα αεροδρόμια (ακτίνες, σωματικός έλεγχος, απαγόρευση μεταφοράς υγρών κ.λπ.). Στην Ελλάδα, όπου μετακινείται πολύς κόσμος και με πλοία, ίσως θα πρέπει να αναθεωρηθούν και εκεί τα μέτρα.

Όσον δε αφορά τις αερομεταφορές, απ' ότι φαίνεται τόσα χρόνια κοίταζαν το δέντρο και έχαναν το δάσος. Ασχολήθηκαν όλοι με την προστασία των αεροσκαφών, χωρίς να ληφθούν μέτρα προστασίας των αεροδρομίων, όπου πολλοί εισέρχονται χωρίς να είναι επιβάτες.

Πιστεύω ότι πολύ γρήγορα θα δούμε κάποια από τα παρακάτω να εφαρμόζονται:
- Τέλος στα ταξίδια αναψυχής. Το ταξίδι με αεροπλάνο θα επιτρέπεται μόνο για σοβαρούς επαγγελματικούς ή ιατρικούς λόγους.
- Βαλίτσες από διάφανο plexiglass για να είναι ορατό το εσωτερικό τους, και να επιτρέπεται μόνον η μεταφορά ειδών που εξυπηρετούν τον επαγγελματικό ή ιατρικό χαρακτήρα του ταξιδιού.
- Ακόμα και για αυτούς τους λόγους, οι ταξιδιώτες θα πρέπει πριν ταξιδέψουν να περνούν από ανάκριση, όπου να δηλώνουν και να τεκμηριώνουν εγγράφως τους λόγους και το πλήρες πρόγραμμα του ταξιδιού τους. Η παραμικρή απόκλιση από αυτό θα εγείρει υποψίες ότι μπορεί να εμπλέκονται σε σχεδιαζόμενη τρομοκρατική ενέργεια.
- Ο έλεγχος ασφαλείας θα πραγματοποιείται στην είσοδο του αεροδρομίου, ή και σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο μακριά από αυτό, και όχι όπως τώρα πριν τα... duty free.
- Θα πρέπει να απομακρυνθούν από τα αεροδρόμια όλες οι δραστηριότητες που δεν σχετίζονται με την πτητική, όπως καταστήματα, ξενοδοχεία, εστιατόρια κ.λπ.
- Αναστολή της Συνθήκης Schengen.
- Απαγόρευση της εισόδου σε κράτη πολιτών χωρών που θεωρούνται ότι υποθάλπτουν τρομοκρατία, έστω και αν δεν υπάρχουν εξατομικευμένες ενδείξεις.

Βεβαίως, πάντα μετά από τρομοκρατικά χτυπήματα υπάρχει τρομολαγνία και ανακοινώνονται ή εφαρμόζονται μέτρα, που όμως στην συνέχεια χαλαρώνουν έως ότου συμβούν άλλα τρομοκρατικά χτυπήματα.

Το 2001, σε συνέντευξή του σε Βρετανικό κανάλι, υψηλόβαθμο στέλεχος της Αλ Κάιντα (πιθανώς ο Μουλάς Ομάρ) υποστήριξε εμφατικά ότι το μόνο ασφαλές μέρος του κόσμου είναι η Ελβετία, γιατί κανένας δεν θα ήταν "τόσο βλάκας" ώστε να χτυπήσει τα χρήματά του. Να δούμε αν αυτό εξακολουθεί να ισχύει...