Ποδήλατα

[Paul]

To δικό μου ποδήλατο το αγόρασα κάπου στο 2000 (4η δημοτικού). Ναι το έχω ακόμα Θυμάμαι τότε είχαμε πάει στο Praktiker με τον πατέρα μου και διαλέξαμε ενα Mountain Bike Everest 26" με μπρος πισω αμορτισερ που για την εποχή ήταν ακριβό.

Αρχικά το είχα στο εξοχικό και κάθε καλοκαίρι το έλιωνα κανοντας βόλτες μέσα στην αυλή και στα χώματα γυρω γύρω κ αργότερα έβγαινα κ παραέξω. Πάντα το φρόντιζα. Ήδη απο τα προηγούμενα ποδήλατα με είχε μάθει ο πατέρας μου και να τα συντηρώ αλλα και μόνος μου ήθελα πάντα να το χω καθαρό . Θυμάμαι χαρακτηριστικά στην Β' λυκείου που είχα μαζέψει κοντά 50 ευρώ χαρτζιλίκι και έγινε λάστιχα Michelin

Το 2010 αφου είχα μια πρωτη εικόνα για την πόλη των σπουδών μου το έβαλα στο πλοίο και το κατέβασα στην Κρήτη. Ειδικά το καλοκαίρι η παραλιακή ζώνη του Ηρακλείου είναι παράδεισος για ποδήλατο με λίγη προσοχή αλλά και το κέντρο μιας και σε μεγάλο βαθμό είναι πεζοδρομημένο. Φυσικά δεν ξεχνώ τον λιμενοβραχίωνα μήκους 2,5 χλμ ή αλλιώς "λεωφόρος by-pass" για τους κατοίκους που είναι μια εξαίρετη βόλτα!

Μάλλον σας εχω κουράσει αλλά δεν τελειώνει εδώ... Το καλοκαίρι του 2012 κ έχοντας αφήσει το ποδήλατο δεμένο στο εσωτερικό του ισογείου της πολυκατοικίας μου κάποιος καλοθελητής λόγω της άριστης κατάστασης μάλλον το έκλεψε αντί να πάρει το δίπλα που ήταν πιο νέο αλλά με εμφανή δείγματα σκουριάς. Καπως έτσι ανακάλυψα ότι με κάτω απο 300 ευρώ πλέον σοβαρό ποδήλατο δεν παίρνεις κ έμεινα με την ιδέα...

Λίγες μέρες μετά και πηγαίνοντας με φίλους στην λεωφόρο by-pass :p ξαφνικά βλέπω εναν σκελετό ολόιδιο με τον δικό μου να προσπερνά. (Θα καταλάβετε απο το χρώμα γιατί μου τράβηξε αστραπιαία την προσοχή). Συνεχίσαμε λοιπόν μιας και το ποδήλατο πήγαινε προς τον φάρο και εγω ήμουν έτοιμος να σταματήσω το παιδί όπως και έγινε... Μετά τις απαραίτητες εξηγήσεις και συννενοήσεις και αποδείξεις, παρότι είχε βιαστεί σε σχέση με το πως ήταν, το πήρα πίσω. Ψυχολογικά δεν γινόταν αφου το βρήκα να το αφήσω...

Το είχα μέρες σπίτι και περνούσε επισκευή μέχρι να έρθουν τα διάφορα πακετάκια απο το ebay μιας και ο έξυπνος που το πήρε προκειμένου να το πουλησει εβγαλε τα δικα μου πραγματα και εβαλε αλλα, ίσως για να πουλήσει ακριβότερα αλλον σκελετό... Αφου του έβαψα τις σκουριες, έντυσα το σκελετο για να μην τον γδερνει η αλυσίδα, άλλαξα σέλα, πετάλια, ξαναρύθμισα τις τσακισμένες ταχύτητες, νεα φωτάκια κλπ ήταν έτοιμο κ πάλι. Πλέον μόνο στο μπαλκόνι μου ή ακόμα και μέσα στο σπίτι.

Αν μπορούσα θα το περνα και στις ολιγοήμερες επισκέψεις μου στην Αθήνα αλλά η πλάτη δεν σηκώνει τις αποσκευές. Ειναι πάντως ένας γρήγορος και βολικός τρόπος και αμα μιλάμε για ίσιους δρόμους ανταγωνίζεται το μηχανάκι αλλά χωρίς να ρυπαίνει και σε γυμνάζει ταυτόχρονα.

Και μια φωτό για να κλείσω τον συγγραφικό μου μαραθώνιο :p