[Τα Νέα] Πράσινο φως για το Νέο Μεγάλο Παρίσι
Τέσσερις νέες γραμμές του μετρό θα συνδέσουν τη γαλλική πρωτεύουσα με τα προάστια μέχρι το 2030
Οταν το - σικάτο - Παρίσι δεν πάει στα προάστια, πάνε τα προάστια στο Παρίσι. Το σούπερ μετρό των 200 χλμ. και των 72 σταθμών της γαλλικής πρωτεύουσας επεκτείνεται∙ με αργούς ρυθμούς, με μεγαλύτερο από τον αρχικό προϋπολογισμό κόστος, αλλά επεκτείνεται. Επειτα από μήνες προβληματισμών, συζητήσεων, μελετών και νέων προϋπολογισμών, η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε πως η ώρα του «Μεγάλου Παρισιού» έφθασε.
Εως το 2030 - πέντε χρόνια απ' ό,τι προέβλεπε το αρχικό χρονοδιάγραμμα - το φιλόδοξο σχέδιο για την επέκταση της Πόλης του Φωτός θα έχει πάρει σάρκα και οστά. Ο γάλλος Πρωθυπουργός Ζαν Μαρκ Ερό έδωσε το πράσινο φως. «Είναι μια φιλοδοξία χωρίς προηγούμενο και χρηματοδοτήθηκε», τόνισε σε μια προσπάθεια να απομακρυνθεί από το 2007, όταν ο Νικολά Σαρκοζί οραματιζόταν το δικό του «Μεγάλο Παρίσι». Οσον αφορά το κόστος, ο Ερό είπε την αλήθεια: «Θα κοστίσει πιο ακριβά απ' ό,τι υπολογίζαμε» - 27 δισ. από 20,5 δισ. Δήλωσε βέβαιος όμως ότι αυτά τα χρήματα θα βρεθούν γιατί «πρέπει» - νέοι φόροι από το 2020 θα συμβάλουν στη «χρηματοδότηση» του έργου. «Είναι απαραίτητη αυτή η επένδυση. Θα είναι προς όφελος, άμεσο και έμμεσο, όλης της χώρας», τόνισε. Και για να «διαφοροποιηθεί» από τα φιλόδοξα - πλην όμως ανεκπλήρωτα - σχέδια του πρώην γάλλου προέδρου, η νέα κυβέρνηση ξαναβάπτισε το έργο και το ονόμασε «Νέο Μεγάλο Παρίσι».
Το νέο μετρό, το Grand Paris Express, θα αποτελείται από τέσσερις νέες γραμμές, οι οποίες δεν θα φέρουν πλέον το όνομα κάποιου χρώματος (πορτοκαλί, κόκκινη, βιολετί…) αλλά αριθμών. Οι γραμμές 15, 16, 17, 18 θα είναι αυτές που θα φέρουν την περιφέρεια πιο κοντά, αποφέροντας μακροπρόθεσμα πολλαπλό κέρδος: θα αποσυμφορηθεί το πολύβουο κέντρο, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και θα ενισχυθεί η πολυπόθητη ανάπτυξη. Στόχος της κυβέρνησης είναι μέρος αυτών των 27 δισ. - περίπου 7 δισ. - να επενδυθεί στην αναβάθμιση του ήδη υπάρχοντος δικτύου με την επέκταση δύο γραμμών (της 12 και της 14). Σήμερα, με 301 σταθμούς και 62 σημεία ανταπόκρισης, το μετρό του Παρισιού έχει τη μεγαλύτερη επιβατική κίνηση στην Ευρώπη μετά το μετρό της Μόσχας.
Ολοι ανεξαιρέτως οι πρόεδροι της Γαλλίας θέλησαν με κάποιον τρόπο να αφήσουν το στίγμα τους στο Παρίσι. Αρκετοί, όπως ο Ζορζ Πομπιντού, ο Φρανσουά Μιτεράν και ο Ζακ Σιράκ, επικέντρωσαν την προσοχή τους στα ιστορικά μουσεία. Ο Σαρκοζί πάλι ονειρεύτηκε να μεταμορφώσει τη γαλλική πρωτεύουσα σε μια μεγαλύτερη και πιο ανθρώπινη μητρόπολη. Τα υπουργεία Πολιτισμού και Επικοινωνιών εργάστηκαν αρκετό καιρό σε αυτό το πρόγραμμα, στο οποίο κλήθηκαν να συμμετάσχουν μεταξύ άλλων αρχιτέκτονες από όλον τον κόσμο. Γρήγορα όμως το «Μεγάλο Παρίσι» έπεσε θύμα δριμείας κριτικής και πολιτικών ερίδων μέσα στην ίδια τη συντηρητική Ενωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP). Οταν πια ο Σαρκοζί έχασε τις προεδρικές εκλογές πέρυσι και έπειτα από πολλά χρόνια ανέλαβαν τα ηνία της χώρας οι Σοσιαλιστές, οι περισσότεροι πίστεψαν πως το σχέδιο θα πέσει ξανά θύμα - του πολιτικού εγωισμού αυτή τη φορά - και θα καταλήξει στο καλάθι των αχρήστων.
Στην πραγματικότητα, η ιδέα ενός μεγαλύτερου και πιο «περιεκτικού» Παρισιού είναι πολύ παλαιότερη - και του Φρανσουά Ολάντ αλλά και του Σαρκοζί. Υπήρξε φιλοδοξία αρκετών γάλλων ηγετών ήδη από την εποχή του Ναπολέοντα III το 1850. Ο τότε πρώτος αρχιτέκτονας, όμως, βαρόνος Χάουσμαν δεν άντεξε τις πολιτικές πιέσεις να ενσωματώσει συγκεκριμένες περιφέρειες και τερμάτισε άδοξα το όραμα του αυτοκράτορα να επεκτείνει το Παρίσι ανατολικά και δυτικά. Ακόμη και μια ματιά όμως στη σύγχρονη ιστορία αποδεικνύει πως το «Μεγάλο Παρίσι» κάθε άλλο παρά επαναστατική ιδέα αποτελεί. Αντίστοιχες βλέψεις για την περιφέρεια υπήρχαν από το 1939, ενώ τουλάχιστον δύο σχέδια αφιερωμένα στην πολεοδομία του Παρισιού είχαν εκπονηθεί τη δεκαετία του 1960.
|
