[In.gr] Τελευταία διαδρομή για τους ιστορικούς βέλγικους συρμούς στο Μπουένος Αϊρες

[meganium]

Το 1913 η πρωτεύουσα της Αργεντινής έγινε η πρώτη πόλη στη Νότιο Αμερική με δίκτυο μετρό. Η τότε κυβέρνηση είχε αγοράσει από το Βέλγιο συρμούς με ξύλινη επένδυση και πολυτελή διακόσμηση στο εσωτερικό.

Αυτοί οι συρμοί κυκλοφορούσαν -μαζί με τους νεώτερους- επί έναν ολόκλήρο αιώνα στην Γραμμή Α. Επισκευάζονταν και προσαρμόζονταν στις ανάγκες του δικτύου, όμως διατηρούσαν την αίγλη εκείνης της εποχής.

Το εσωτερικό ήταν σε άριστη κατάσταση, οι διακοσμημένες λάμπες φωτισμού επίσης, ενώ οι πόρτες εξακολουθούσαν να ανοίγουν χειροκίνητα. Όπως τότε.

Στα τέλη αυτής της εβδομάδας, οι συρμοί αποσύρθηκαν οριστικά από την κυκλοφορία. Οι τελευταίες διαδρομές ήταν εξαιρετικά συγκινητικές με τους επιβάτες να ξεσπούν σε χειροκροτήματα, καθώς τα αποχαιρετούσαν.

Αρκετοί, ιδίως οι πιο ηλικιωμένοι, είχαν και ιστορίες να διηγηθούν. Δεν έλειπαν βέβαια και τα παράπονα για τα μηχανικά προβλήματα, ιδίως από τους μηχανοδηγούς που μάλλον χάρηκαν με την απόφαση.

Και μία λεπτομέρεια: η απόσυρση των συρμών αποφασίστηκε από τον κυβερνήτη της πρωτεύουσας Μαουρίσιο Μάκρι.

Προηγήθηκε η ανακοίνωση της πολιτικής του αντιπάλου, προέδρου της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντες, για την αγορά 45 νέων συρμών από την Κίνα.

Το μετρό της πρωτεύουσας της Αργεντινής αποτελεί συχνά σημείο πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ της προέδρου και του κυβερνήτη της πόλης.

Τον περασμένο Αύγουστο οι συρμοί ακινητοποιήθηκαν για δέκα μέρες, λόγω απεργίας των εργαζομένων, με αποτέλεσμα να προκληθεί τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα στην πόλη.

Όλα είχαν ξεκινήσει τον Ιανουάριο του 2012 όταν η πρόεδρος ανακοίνωσε ότι ο έλεγχος και η διαχείριση του μετρό περνούσε στον Δήμο.

Ο Μάκρι συμφώνησε, αλλά στη συνέχεια έκανε πίσω, θεωρώντας ότι η πρόεδρος δεν τήρησε τη συμφωνία για τη χρηματοδότηση του συστήματος. Το εισιτήριο στο μετρό είναι σχετικά φθηνό και το όλο σύστημα λειτουργίας του στηρίζεται στην κρατική επιδότηση.

Η Φερνάντες απάντησε ότι τα χρήματα της επιδότησης ήταν στην τράπεζα προς διάθεση, κατηγορώντας τον δήμαρχο ότι δεν θέλει να αναλάβει καμία ουσιαστική ευθύνη για τη λειτουργία της πόλης.

Ο Μάκρι ξεκαθάρισε ότι δεν θα δεχόταν τη διαχείριση του συστήματος με μοναδικό σκοπό την οικονομική εξόντωση του Δήμου, πίσω από την οποία κρυβόταν -όπως έλεγε- η απόπειρα πολιτικής του εξόντωσης.

Τελικά η κόντρα έληξε και το μετρό άνοιξε...