[Καθημερινή] Το Μόναχο «πρωταθλήτρια» πόλη στις αστικές συγκοινωνίες

[AlexNik]

Το Μόναχο έχει τις καλύτερες αστικές συγκοινωνίες σύμφωνα με έρευνα του 15 αυτοκινητιστικών συλλόγων της Ευρώπης, υπό την αιγίδα του γερμανικού συλλόγου ADAC.

Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 23 πόλεις διαπιστώνει μία ποικιλία ποιότητας στη δημόσια πληροφόρηση, τους χρόνους αναμονής και τις τιμές για τους επισκέπτες και τους μόνιμους κατοίκους. Σύμφωνα με την έρευνα μόλις εννέα πόλεις προσφέρουν αποδεκτές συγκοινωνιακές συνθήκες και επισημαίνει ότι πρέπει να ληφθούν αρκετά μέτρα προκειμένου οι δημόσιες συγκοινωνίες να γίνουν μία ελκυστική εναλλακτική στο αυτοκίνητο μέσα στην πόλη. Οι αστικές συγκοινωνίες βρέθηκαν βάσει του χρόνου αναμονής, την πληροφόρηση που παρέχεται, την ευκολία στη μεταφορά, το κόστος, το ωράριο λειτουργίας και την πρόσβαση σε πάρκινγκ αυτοκινήτων και ποδηλάτων.

Το Μόναχο βαθμολογήθηκε «πολύ καλά» λόγω των γρήγορων ανταποκρίσεων, της καλή ενημέρωσης στις στάσεις και τα οχήματα και την καλά οργανωμένη ιστοσελίδα.

Έντεκα ακόμη πόλεις βαθμολογήθηκαν ως «καλές» - Ελσίνκι, Βιέννη, Πράγα, Αμβούργο, Κοπεγχάγη, Φραγκφούρτη, Βαρκελώνη, Λειψία, Κολωνία, Ρώμη και Βέρνη. Ωστόσο, στην έρευνα αποτυπώνονται τα αδύναμα σημεία των πόλεων. Ενώ η Ρώμη έχει φθηνές αστικές ανταποκρίσεις και καλές μεταφορές, παρέχει ελλιπή ενημέρωση στους επιβάτες. Στην Φραγκφούρτη το εισιτήριο για το λεωφορείο είναι πολύ ακριβό.

Πόλεις όπως το Παρίσι, οι Βρυξέλλες, το Άμστερνταμ, η Βαρσοβία, το Όσλο, η Λισσαβώνα, η Μαδρίτη, το Λονδίνο και η Βουδαπέστη βαθμολογήθηκαν ως «αποδεκτές».

«Πολύ φτωχές» κρίθηκαν οι συγκοινωνίες στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας – όπου το δίκτυο του τραμ φτάνει μόλις τα 13 χλμ. στο κέντρο της πόλης - και στη Λουμπιάνα της Σλοβενίας. Οι δύο βαλκανικές πρωτεύουσες προσπαθούν σε αυτή τη φάση να αναδιοργανώσουν τις δημόσιες αστικές συγκοινωνίες τους.

Επιπλέον, η έρευνα έδειξε ότι μόλις το 1/3 από τις 23 πόλεις διαθέτουν σήμανση για τους τυφλούς στις στάσεις και μόλις το 1/5 προσφέρει πρόσβαση για τα άτομα με αναπηρία. Ένα στα τρία δίκτυο χρησιμοποιούν «έξυπνα εισιτήρια» που χρεώνονται ανάλογα με την απόσταση που διανύει ο επιβάτης. Για παράδειγμα στην Ολλανδία, τα «έξυπνα εισιτήρια» του Άμστερνταμ, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε όλες τις δημόσιες συγκοινωνίες της Ολλανδίας.

Το Λονδίνο καταλαμβάνει μόλις την 20η θέση στον σχετικό κατάλογο, παρά τα διόδια για την είσοδο των οχημάτων στο κέντρο της πόλης. Παράλληλα, έχει τα πιο ακριβά εισιτήρια.

Τέλος, η Πράγα είναι η φθηνότερη πόλη. Μία μηνιαία κάρτα κοστίζει μόλις 20 ευρώ, ενώ η πόλη προσφέρει δωρεάν τηλεφωνική γραμμή ενημέρωσης σε τρεις γλώσσες.

Εκτός έρευνας η Αθήνα
Παρότι αρχικά είχε σχεδιαστεί να μπει στη σχετική λίστα και η Αθήνα, ωστόσο η έρευνα δεν πραγματοποιήθηκε καθώς ομάδα που έφθασε στην ελληνική πρωτεύουσα δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το έργο της. Κύριες αιτίες ήταν η έλλειψη αξιόπιστων πληροφοριών για τις υπηρεσίες που προσφέρει οι εταιρείες αστικών συγκοινωνιών. Επιπλέον, όπου υπήρχε ενημέρωση ήταν μόνο στα ελληνικά, κάτι που δυσκολεύει τους επισκέπτες που φθάνουν στην πόλη.

Στην έρευνα επισημαίνεται ότι στην ιστοσελίδα του ΟΑΣΑ δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση για τη σύνδεση της πόλης με το αεροδρόμιο. Για τις αναλυτικές πληροφορίες, η ιστοσελίδα παραπέμπει τον επισκέπτη στους επιμέρους οργανισμούς. Μάλιστα, τονίζεται ότι ακόμη και για τις τρεις γραμμές του μετρό και του ηλεκτρικού δεν υπάρχει κοινή ιστοσελίδα. Επιπλέον, σε πολλά σημεία δεν συμπίπτουν ούτε καν οι στάσεις λεωφορείων ή του μετρό. Στην έρευνα γίνεται λόγος για την αγενή συμπεριφορά των οδηγών, ενώ οι ελεγκτές των συλλόγων περίμεναν έως και μισή ώρα για να πάρουν το σωστό λεωφορείο.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AP

[AlexNik]

Εγω τωρα τι να κανω? Να ντραπω για τα χαλια της Αθηνας, να αισιοδοξω γιατι υπαρχουν ακομα ανθρωποι που παλευουν για την καλυτερευση των συγκοινωνιων (και μεσα απο το mesametaforas.gr), να χαρω που επιβεβαιωνουν τα χαλια τους ή να τους επικροτησω με το βραβειο της ανοιχτης παλαμης..?

Ελεος, ηρθαν οι ανθρωποι και παραλιγο να χαθουν και οι ιδιοι μεσα στη ζουγκλα. Απ οτι φαινεται μεσα απ το αρθρο ουτε πως να πανε στο αεροδρομιο δεν βρηκαν. Τοση ξεφτυλα.. Ε ρε καταντια..

[Giannis]

Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 23 πόλεις διαπιστώνει μία ποικιλία ποιότητας στη δημόσια πληροφόρηση, τους χρόνους αναμονής και τις τιμές για τους επισκέπτες και τους μόνιμους κατοίκους. [...] Οι αστικές συγκοινωνίες βρέθηκαν βάσει του χρόνου αναμονής, την πληροφόρηση που παρέχεται, την ευκολία στη μεταφορά, το κόστος, το ωράριο λειτουργίας και την πρόσβαση σε πάρκινγκ αυτοκινήτων και ποδηλάτων.

Το Μόναχο βαθμολογήθηκε «πολύ καλά» λόγω των γρήγορων ανταποκρίσεων, της καλή ενημέρωσης στις στάσεις και τα οχήματα και την καλά οργανωμένη ιστοσελίδα.

Στο Μόναχο ήμουν τον Νοέμβρη!

Η ιστοσελίδα της MVV (του ΟΑΣΑ του Μονάχου) είναι απίστευτα εξυπηρετική, ειδικά το Journey Planner! Μπορείς να εισάγεις στην αναζήτηση εκτός από τα κλασσικά (στάσεις και σημείο ενδιαφέροντος) διεύθυνση ή να κάνεις κλικ με το ποντίκι στον χάρτη που εμφανίζεται. Μου έκανε εντύπωση που έχει υπολογισμένη μέχρι και τον χρόνο περπατήματος. Επίσης μπορεί να δει κανείς τι εισιτήριο θα χρησιμοποιήσει για την διαδρομή του,κάτι πολύ εξυπηρετικό για τους τουρίστες, (το Μόναχο έχει 4 ζώνες εισιτηρίων), πόσο χρονο θα διαρκέσει η διαδρομή ενώ τώρα βλέπω ότι έχει (στα γερμανικά βέβαια) ειδοποίηση για έκτακτες αλλαγές στα τραμ λόγω ατυχήματος!

Το Μόναχο έχει 1,5 εκατομμύριο πληθυσμό, 6 γραμμές μετρό, 8 S-Bahn (προαστιακού ας πούμε) και πολλές γραμμές τραμ (τον Δεκέμβρη άνοιξε η γραμμή τραμ 23).

Στις στάσεις των λεωφορείων υπάρχουν αναρτημένες οι ώρες διέλευσης. Τηλεματική θυμάμαι είχε σε μετρό, προαστιακό, τραμ και στις αφετηρίες των λεωφορείων. Σε κάθε σταθμό μετρό/προαστιακού υπάρχει ειδικός χώρος για ποδήλατα.

Αν θέλουμε να βρούμε κάτι για να γκρινιάξουμε () τότε μπορούμε να πούμε ότι οι ανακοινώσεις σε μετρό και λεωφορεία ήταν μόνο στα γερμανικά.

[amoran]

Το Βερολίνο δεν ήταν στην έρευνα; Μου κάνει εντύπωση...

[Citaro]

Εκτός έρευνας η Αθήνα
Παρότι αρχικά είχε σχεδιαστεί να μπει στη σχετική λίστα και η Αθήνα, ωστόσο η έρευνα δεν πραγματοποιήθηκε καθώς ομάδα που έφθασε στην ελληνική πρωτεύουσα δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το έργο της. Κύριες αιτίες ήταν η έλλειψη αξιόπιστων πληροφοριών για τις υπηρεσίες που προσφέρει οι εταιρείες αστικών συγκοινωνιών. Επιπλέον, όπου υπήρχε ενημέρωση ήταν μόνο στα ελληνικά, κάτι που δυσκολεύει τους επισκέπτες που φθάνουν στην πόλη.

Στην έρευνα επισημαίνεται ότι στην ιστοσελίδα του ΟΑΣΑ δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση για τη σύνδεση της πόλης με το αεροδρόμιο. Για τις αναλυτικές πληροφορίες, η ιστοσελίδα παραπέμπει τον επισκέπτη στους επιμέρους οργανισμούς. Μάλιστα, τονίζεται ότι ακόμη και για τις τρεις γραμμές του μετρό και του ηλεκτρικού δεν υπάρχει κοινή ιστοσελίδα. Επιπλέον, σε πολλά σημεία δεν συμπίπτουν ούτε καν οι στάσεις λεωφορείων ή του μετρό. Στην έρευνα γίνεται λόγος για την αγενή συμπεριφορά των οδηγών, ενώ οι ελεγκτές των συλλόγων περίμεναν έως και μισή ώρα για να πάρουν το σωστό λεωφορείο.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AP

Από την ιστοσελίδα του ADAC www.adac.de, αντιγράφω το original κειμενο στα Γερμανικά:


Problemfall Athen: ÖPNV vom Zufall regiert

Während die deutsche Hauptstadt Berlin wegen der schlagzeilenträchtigen Probleme mit ihren S-Bahnen erst gar nicht in das Programm des ÖPNV-Tests genommen wurde, stand die griechische Metropole Athen zunächst sehr wohl auf dem Prüfstand. Voller Elan gingen die EuroTest-Experten ans Werk, wurden aber recht bald von verschiedenen Faktoren ausgebremst. Das Problem: Verlässliche Informationen über das Angebot der Verkehrsbetriebe sind Mangelware, und wenn es sie gibt, dann zumindest vor Ort meist nur auf Griechisch. Dadurch ist der Athener ÖPNV vor allem für ortsunkundige Fahrgäste nur mit sehr großen Schwierigkeiten zu nutzen.

Mit dem Ansatz des ortsunkundigen Besuchers gingen auch die Tester ans Werk. Erste Station: die Suche nach einschlägigen Informationen im Internet. Ergebnis: Zwar gibt es eine Seite des Verkehrsverbundes Athener Nahverkehrsorganisation (OASA), doch hier stehen längst nicht alle Auskünfte parat. Will man Details erfahren, wird man auf die Seiten der einzelnen ÖPNV-Betreiber umgeleitet. So finden sich noch nicht einmal die Informationen über die drei Athener Metro-Linien auf einer gemeinsamen Seite. Das ist mühsam. Und nicht nur das: Nicht immer konnte man sich auf einheitliche Angaben einigen, sogar die Namen von Haltestellen können auf den verschiedenen Seiten unterschiedlich sein.

Angaben nicht immer einheitlich

Die Online-Fahrplanauskunft auf der OASA-Seite ist derzeit noch in der Testphase. Zum Zeitpunkt des EuroTests fanden sich selbst innerhalb des Stadtzentrums die vorgeschlagenen Linien nicht immer im Liniennetzplan. Umgekehrt waren nicht alle Linien im Liniennetzplan auf den Internetseiten der Betreiber verzeichnet. Als Alternative blieb ein großer Liniennetzplan mit allen Verkehrsmitteln. Dieser war jedoch nur in Teilen auszudrucken, die nicht wirklich zusammenpassten. Auch die exakte Lage der Haltestellen konnte nicht immer herausgelesen werden. Und: Fahrzeiten vom Start zum gewünschten Ziel waren nur für die Metro eindeutig angegeben, nicht aber für Busse.

Neue Erkenntnisse erhoffte man sich aus dem Test vor Ort. Also begab sich unser Tester unter anderem zu einer direkt an einem Autobahnkreuz gelegenen, großen Bus-Haltestelle, von wo aus laut Fahrplanauskunft im Internet ein Bus Richtung Bus-Bahnhof fahren sollte. Informationen gab es nur auf Griechisch. So suchte der Experte erst einmal jeden der einzelnen Haltepunkte ab, bis er glaubte, den richtigen ausfindig gemacht zu haben. Das dauerte 15 Minuten. Dort wartete er auf den Bus, der im 30-Minuten-Takt fuhr. Mit dem ersten Bus wurde er aber nicht befördert. Der Grund dafür erschloss sich ihm wegen der Sprachbarriere nicht, auch nicht beim zweiten Versuch nach weiteren 30 Minuten Wartezeit, als es wieder hieß: „Get out of the Bus!“ (Verlassen Sie den Bus!). Unser Tester suchte Hilfe beim Ticketschalter am S-Bahnhof. Die dortige Mitarbeiterin war zwar sehr hilfsbereit, aber mit ihrem Rat, es mit der Bahn zu versuchen, kam er auch nicht weiter, denn er wollte ja schließlich zum Bus-Bahnhof.

Informationen nur auf Griechisch

Man muss sich also in Geduld üben. Das aber ist in doppelter Hinsicht ein Problem, denn es strapaziert nicht nur die Nerven des Fahrgastes, sondern macht ihn auch noch unversehens zum Schwarzfahrer. Denn die Fahrkarten in Athen sind 90 Minuten ab Entwertung, in der Regel am Eingang zur Haltestelle, gültig. Wenn man aber mehrere Anläufe braucht, und die Bahn dann auch noch Verspätung hat, wird es eng. Der Fahrschein unseres Testers war schon ungültig, bevor er nur einen Meter damit gefahren ist.

Obendrein kann es schon mal länger dauern, bis der Fahrgast, vor allem der ortsfremde, sich schlau darüber macht, was wann wohin fährt. Denn mit Informationen geizen die Athener Betreiber nicht nur im Internet. Umso schlimmer, wenn sie dann auch noch lediglich in Griechisch dargestellt sind, denn längst nicht jeder dürfte des griechischen Alphabets mächtig sein.
Für den ÖPNV-Test bedeuteten diese Erfahrungen: Athen konnte nicht bewertet werden, weil es unmöglich war, Fahrzeiten und Preise zuverlässig zu ermitteln. Das verhindert zwar einerseits eine schlechte Wertung, ist aber andererseits alles andere als schmeichelhaft für die griechische Hauptstadt.


Μέχρι να βρώ χρόνο να το μεταφράσω πλήρως, ορίστε το ρεζουμέ:

Ο ερευνητής του ADAC προσπάθησε να αντλήσει από το www.oasa.gr πληροφορίες για να πάει "από μεγάλο κόμβο σε αυτοκινητόδρομο" προς το ΚΤΕΛ. Με τα πολλά, και αφού οι χάρτες που βρήκε περιείχαν γραμμές για τις οποίες δεν έβρισκε δρομολόγια, ούτε τις στάσεις τους, το δε "πως θα πάω που" δεν λειτουργούσε, κατάφερε με τα πολλά να βρεί τη γραμμή που ήθελε. (σημ. : Εικάζω από τα λεγόμενα, καθώς δεν αναφέρει αριθμό γραμμής, ότι ο άνθρωπος ήταν στο δαχτυλίδι Κηφισίας και επιχείρησε να πάρει το Χ93 για ΚΤΕΛ, χωρίς βέβαια να ξέρει ότι αυτό δεν επιβιβάζει ...). Κατ' αρχήν, λεει, έκανε 15' να βρεί τη σωστή στάση, γιατί οι επιγραφές ήταν μόνο στα Ελληνικά. Αφού τη βρήκε, στήθηκε για 30' μέχρι που ήρθε το λεωφορείο, αλλά δεν τον επιβίβασε. Μετά από άλλα 30' και ενώ ήρθε και το επόμενο, προσπάθησε να επιβιβασθεί, και ο οδηγός χωρίς να του εξηγήσει το γιατί, τον πέταξε έξω με τη φράση "Get out of the bus!" Στη συνέχεια κατέβηκε στο γκισέ του Προαστιακού να ρωτήσει την κοπελιά πώς πάει κανείς στο ΚΤΕΛ και αυτή του είπε να ...δοκιμάσει τον Προαστιακό! Α, και επίσης λέει ότι του έληξε το εισιτήριο των 90' χωρίς να έχει μετακινηθεί ένα μέτρο (μάλλον το είχε εκδόσει στον Προαστιακό).
Επειδή κατά ταύτα δεν κατάφερε ούτε να ταξιδέψει, αλλά ούτε να αντλήσει κάποια χρήσιμη πληροφορία μετακίνησης από το site ή έστω από επιτόπια έρευνα, έκρινε ότι δεν μπορεί να συμπεριλάβει την Αθήνα στο τέστ, γιατί δεν είχε κανένα στοιχείο για να τη συγκρίνει (πλην της απογοήτευσής του και τα σπασμένα νεύρα του!)

Είπατε κάτι ; ; ;

[Giannis]

Μιάς και δίνω γερμανικά τον Μάιο προσπάθησα να μεταφράσω το κείμενο που παρέθεσε ο Citaro. Σε κάποια σημεία δεν έκανα μετάφραση αλλά απόδοση γιατί ψιλοχάθηκα.

Διαβάστε και τραβήξτε τα μαλλιά σας.

Η προβληματική περίπτωση της Αθήνας: Τα ΜΜΜ κυβερνούνται από την τύχη.

Ενώ η γερμανική πρωτεύουσα, το Βερολίνο, λόγω των σοβαρών προβλημάτων με το S-Bahn της δεν συμμετείχε στην εξέταση για τα ΜΜΜ της, βρέθηκε η ελληνική μητρόπολη στο μικροσκόπιο. Οι ειδικοί του EuroTest πήγαν γεμάτοι σιγουριά αλλά σύντομα παρεμποδίστηκαν από διάφορους παράγοντες. Το πρόβλημα: Οι αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με την προσφορά των υπηρεσιών των ΜΜΜ ήταν σπάνιες, και όταν υπήρχαν, στις περισσότερες περιπτώσεις, ήταν μόνο στα ελληνικά. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα αθηναϊκά ΜΜΜ, ειδικά για όσους επισκέπτες δεν είναι εξοικειωμένοι με την περιοχή, είναι εξαιρετικά δύσχρηστα.

Με την άφιξη τους άρχισαν οι ελεγκτές την δουλειά τους. Πρώτη στάση: Η αναζήτηση σχετικών πληροφοριών. Το αποτέλεσμα: Ενώ υπήρχε ιστοσελίδα της εταιρίας διαχείρισης αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας (ΟΑΣΑ), δεν βρίσκονταν εκεί όλες οι πληροφορίες. Κάποιος που ψάχνει λεπτομέρειες, πρέπει να απευθυνθεί στην σελίδα της κάθε εταιρίας ξεχωριστά. Έτσι, οι πληροφορίες για τις τρεις γραμμές μετρό δεν βρίσκονται σε μία κοινή σελίδα. Αυτό είναι κουραστικό. Και όχι μόνο αυτό: Δεν μπορούσε πάντα κάποιος να διασταυρώσει τις πληροφορίες που έβρισκε, μάλιστα οι ονομασίες των στάσεων μπορεί να διέφεραν.

Οι πληροφορίες δεν ήταν πάντα ενιαίες.

Οι online πληροφορίες δρομολογίων είναι ακόμα και τώρα σε δοκιμές. Όταν οι ελεγκτές βρέθηκαν στο κέντρο της πόλης, δεν βρήκαν τις προτεινόμενες γραμμές πάντα στο χάρτη του δικτύου. Δεν τους εμφανίστηκε ο χάρτης κάθε γραμμής που βρίσκεται στην ιστοσελίδα των εταιριών. Αντίθετα σαν εναλλακτική υπήρχε ένας χάρτης με όλα τα ΜΜΜ. Ωστόσο κι αυτός ήταν δυνατόν να εκτυπωθεί μόνο σε κομμάτια, τα οποία στην πραγματικότητα δεν ταίριαζαν μεταξύ τους. Ακόμη, δεν μπορούσε να βρεθεί στον χάρτη η ακριβής τοποθεσία των στάσεων πάντα. Και: Οι χρόνοι της διαδρομής από την αφετηρία προς το επιθυμητό σημείο ήταν σαφώς καθορισμένοι μόνο για το μετρό αλλά όχι για τα λεωφορεία.

Πληροφορίες αποκτούνται και από τον επιτόπου έλεγχο. Έτσι πήγε ο ελεγκτής μας, ανάμεσα σε άλλες τοποθεσίες, σε μία μεγάλη στάση λεωφορείων, πάνω σε μία διασταύρωση αυτοκινητοδρόμων απ’ όπου, σύμφωνα με τις πληροφορίες των δρομολογίων στο internet, έπρεπε να πάρει ένα λεωφορείο προς τον σταθμό των λεωφορείων (αν κατάλαβα καλά εννοεί τα ΚΤΕΛ, φαντάζομαι ότι δοκίμασε να πάρει το Χ93). Πληροφορίες υπήρχαν μόνο στα ελληνικά. Έτσι εξέτασε ο ειδικός κάθε ξεχωριστή στάση μέχρι να βρει εκείνη που θεωρούσε σωστή. Αυτό κράτησε 15 λεπτά. Εκεί περίμενε το λεωφορείο το οποίο περνούσε ανά 30 λεπτά. Όμως δεν μεταφέρθηκε με το πρώτο λεωφορείο. Ο λόγος δεν του αποκαλύφτηκε λόγω της ξένης γλώσσας (προς τον ελεγκτή), το ίδιο και την δεύτερη φορά μετά από 30 λεπτά αναμονής όταν άκουσε να του λένε “Get out of the bus!”. Ο ελεγκτής μας έψαξε βοήθεια στο κιόσκι εισιτηρίων στον σταθμό του προαστιακού. Η κοπέλα με την οποία συνεργάστηκε εκεί ήταν πραγματικά εξυπηρετική αλλά με την συμβουλή της να χρησιμοποιήσει το τραίνο, ο ελεγκτής δεν προχώρησε αφού ήθελε να πάει αποκλειστικά προς τον σταθμό των λεωφορείων.

Κάποιος θα πρέπει να εξασκηθεί στην υπομονή. Αυτό όμως είναι πρόβλημα από δύο απόψεις, επειδή όχι μόνο ταλαιπωρεί τα νεύρα του επισκέπτη, αλλά και τον κάνει απρόσμενα παραβάτη. Επειδή τα εισιτήρια στην Αθήνα διαρκούν για 90 λεπτά από την επικύρωση τους κατά κανόνα από την άφιξη στην στάση (! – εδώ μπερδεύτηκα). Αν κάποιος χρειάζεται περισσότερες μετεπιβιβάσεις και το τραίνο έχει καθυστέρηση, το διάστημα αυτό είναι λίγο. Το εισιτήριο του ελεγκτή μας ήταν άκυρο πριν προλάβει να διανύσει έστω και ένα μέτρο με αυτό.

Επιπλέον μπορεί να διαρκέσει πολύ μέχρι ο επισκέπτης, ειδικά ο ξένος, να εξοικειωθεί με το τι πάει προς τα πού . Ωστόσο οι αθηναϊκές εταιρίες ΜΜΜ τσιγκουνεύονται τις πληροφορίες αλλά όχι μόνο στο Internet. Ακόμα χειρότερα είναι όταν οι πληροφορίες αυτές είναι μόνο στα ελληνικά γραμμένες, επειδή δεν μπορεί κάποιος να ξέρει καλά ελληνικά.
Από τον έλεγχο στα ΜΜΜ της Αθήνας προέκυψαν τα εξής συμπεράσματα: Η Αθήνα δεν ήταν δυνατόν να αξιολογηθεί, γιατί ήταν αδύνατο να υπολογιστούν σωστά οι χρόνοι δρομολογίων και οι τιμές. Αυτό απέτρεψε μία κακή βαθμολογία από την μία πλευρά αλλά από την άλλη δεν είναι καθόλου κολακευτικό για την ελληνική πρωτεύουσα.

[abc]

Όπως διαβάζω την απόδοση σου προσπάθησε να πάρει το Χ93 από το δαχτυλίδι με κατεύθυνση προς τα ΚΤΕΛ. Αυτό όπως έχει συζητηθεί δεν επιτρέπεται. Βέβαια δεν λέει πουθενά (ούτε στα Ελληνικά) ότι η στάση είναι μόνο για αποβίβαση.

Όσο για την ακύρωση του εισητηρίου, φαντάζομαι ότι αναφέρεται στον Προαστιακό, ο οποίος όμως δεν έχει πλέον τέτοιου είδους καθυστερήσεις.