Και όπως προείπα, μετα και το πρόσφατο ταξίδι μου με την
Ryanair στο
δρομολόγιο Αθήνα-Θεσσαλονίκη και πίσω, και επειδή πολλά ακούγονται, να σας πω και την δική μου εμπειρία για την εταιρεία.
Το σημαντικότερο που θα επισήμανα, πριν κάποιος φτάσει στο αεροδρόμιο, είναι η εκτύπωση της κάρτας επιβίβασης μέσω ηλεκτρονικού check-in. Προσωπικά, το είχα κάνει 5 μέρες πριν, αλλά αν 1-2 ημέρες πριν τη πτήση δεν το έχεις κάνει, η εταιρεία σε ενημερώνει-προειδοποιεί με e-mail ότι σε περίπτωση μη κατοχής του boarding pass η
επιβάρυνση είναι
80 ευρώ. Οπότε κάθε νοήμωνας άνθρωπος θα εκτυπώσει μόνος του την boarding card
Τις χρεώσεις και τα όρια για τις βαλίτσες δε θα τα αναφέρω καθώς καταγράφονται αναλύτικά στην επίσημη ιστοσελίδα της Ryanair στο link
FEES όπως και στο
FAQ (συχνές ερωτήσεις).
Να πω μόνο ότι το όριο της χειραποσκευής είναι
10kg (και όχι 8kg όπως στις περισσότερες legacy αεροπορικές) με όριο max διαστάσεων
55x45x20.
Για τη μέτρηση και τη διευκόλυνση των επιβατών υπάρχουν ειδικές θήκες και στα check-in stands και στα boarding gates όπου ελέγχουν και οι υπάλληλοι της εταιρείας μεγέθη και βάρη.
Καθώς λοιπόν οι περισσότεροι διαλέγουν χειραποσκευή για το ταξίδι τους (λογικό με τόσο φθηνό εισητήριο και με χρέωση 15kg βαλιτσας ανα διαδρομή 30 ευρώ) και δεδομένου της χωρητικότητας βαλιτσών ~90-100 επιβατών στην καμπίνα (χωρητικότητα αεροσκάφους 189 επιβατών), στην πύλη επιβίβασης, σε πολλούς επιβάτες (ειδικά σε αυτούς που πάνε από τους τελευταίους), οι υπάλληλοι σε ρωτούν ευγενικά εαν,
χωρίς χρέωση, επιθυμέις να δώσεις τη βαλίτσα σου στον αποθηκευτικό χώρο του αεροσκάφους.
Και στο πήγαινε και στο έλα την έδωσα, και αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το πόσο γρήγορα παραλαμβάνεις τη βαλίτσα σου κατά την άφιξή σου στο αεροδρόμιο προορισμού (Θεσσαλονίκη είτε Αθήνα).
Η
πύλες επιβίβασης για την Ryanair είναι οι
Α23 και Α24 (δε γνωρίζω αν έχει κι άλλες).
Φτάνοντας λοιπόν στο αεροσκάφος, -με λεωφορείο και όχι με τα πόδια όπως πολλοί έλεγαν χαριτολογώντας!- αυτοί που είχαν συμφωνήσει να αφήσουν τις βαλίτσες τους στο χώρο των αποσκευών τις αφήνουν στη σκάλα του αεροσκάφους.
Το αεροσκάφος τύπου
Boeing 737-800, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά βρισκόταν σε πολύ καλή κατάσταση.
Το μόνο "άσχημο" στο μάτι, προσωπικά ήταν το κίτρινο-καναρινί χρώμα που υπήρχε διάχυτο στο εσωτερικό.
Τα καθίσματα αρκούντως άνετα, με πολύ περισσότερο χώρο από το μπροστινό κάθισμα από όσο φανταζόμουν (μόνο επιβάτες ύψους 1,85+ θα δυσκολευτούν κάπως, και οι αεροσυνοδοί ευγενικοί. Βέβαια στην πτήση για Θεσσαλονίκη δεν υπήρχε κανένα μέλος πληρώματος Έλληνας, κάτι απαράδεκτο για εσωτερική πτήση ομώνυμης χώρας. Στον γυρισμό υπήρχαν 2 αεροσυνοδοί ελληνίδες. Αλλά αρχή είναι ακόμα, ας δώσουμε λίγο χρόνο.
Η πτήση αρκετά σύντομη, τα ποτά και φαγώσιμα που προσφέρουν αρκετά ακριβά, όπως σε όλες τις low-cost αεροπορικές, και ελάχιστοι επιβάτες αγόρασαν κάτι. Η πληρότητα στο δρομολόγιο για Θεσσαλονίκη ήταν περί του 70-80% ενώ στην πτήση για Αθήνα περι του 80-90%
Τέλος, ένα σημείο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η ταχύτητα με την οποία παραλαμβάνεις τις βαλίτσες σου στο αεροδρόμιο μετά τη πτήση. Δεν πρόλαβαίνεις να μετακινηθείς από το αεροσκάφος στις πύλες άφιξεις και τους διαδρόμους με τις βαλίτσες και ήδη έχει ξεκινήσει η διαδικασία παραλαβής. Και συνέβει και στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα.
Εν ολίγοις, έμεινα αρκετά ικανοποιημένος από την ποιότητα και τις υπηρεσίες του ταξιδιού, πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς ότι για aller-retour εισητήριο πλήρωσα
19,98 ευρώ ενώ για να μετακινηθώ από το αεροδρόμιο στους Αμπελόκηπους με το Μετρό πλήρωσα 8 ευρώ!
Καλή αρχή λοιπόν!
